Κάποιες φορές, η πικρή αλήθεια είναι πιο αναγκαία απ’ την πιο γλυκιά αυταπάτη.

Ίσως η αλήθεια είναι πικρή,

Μα αυτή μας καθορίζει,

Κι όποιος τη λέει κι αισθάνεται,

Ποτέ του δεν λυγίζει!

Όσο πικρή κι αν είναι η αλήθεια, είναι η μόνη που δίνει δύναμη και σταθερότητα στην ψυχή.

Η ειλικρίνεια μπορεί να φέρει δυσκολίες, μπορεί να πληγώσει, μπορεί να μην είναι ευχάριστη, αλλά είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ακεραιότητα και τον αυτοσεβασμό. Όποιος λέει την αλήθεια και την αισθάνεται βαθιά μέσα του, όποιος ζει με αλήθεια και όχι με ψέματα, δεν λυγίζει μπροστά στις δοκιμασίες, γιατί η ειλικρίνεια του δίνει δύναμη, του προσφέρει καθαρή συνείδηση και του επιτρέπει να στέκεται περήφανος απέναντι στη ζωή.

Και να σου πω και κάτι τελευταίο;

Κάποιες φορές, η πικρή αλήθεια είναι πιο αναγκαία απ’ την πιο γλυκιά αυταπάτη.

Ο πραγματικός άνθρωπος....

Είναι φορές που πνίγεσαι 

Και οι ανθρώποι οι δικοί σου 

Αδιαφορούν και χαίρονται 

Με την καταστροφή σου 

Κι άλλες φορές στο πόνο σου

Δακρύζει και λυπάται 

Ένας τελείως άγνωστος

Που άνθρωπος λογάται!

Η αληθινή ανθρωπιά δεν καθορίζεται από δεσμούς αίματος ή χρόνια γνωριμίας. Υπάρχουν στιγμές που οι δικοί σου άνθρωποι μπορεί να σε απογοητεύσουν, να αδιαφορήσουν ή ακόμα και να χαρούν με την πτώση σου. Και άλλες φορές, ένας τελείως άγνωστος μπορεί να δείξει συμπόνια, να σταθεί δίπλα σου, να σου προσφέρει μια ειλικρινή στήριξη χωρίς να έχει κανένα προσωπικό όφελος.

Ο πραγματικός άνθρωπος δεν κρίνεται από το πόσο κοντά βρίσκεται στη ζωή σου, αλλά από το πόσο αληθινή είναι η καρδιά του. Ο σεβασμός, η αγάπη και η συμπόνια δεν έχουν όνομα ή τίτλο, ανήκουν σε όσους ξέρουν να αισθάνονται.

Ο γονιός δεν υπολογίζει την αγάπη σε ποσότητα, αλλά σε ουσία

Κι αν μόνο αγάπης ψίχουλα 

Παίρνει απ' το παιδί του 

Σαν θησαυρό θα τα φυλά

Ο γονιός μες στην ψυχή του!

Ο γονιός δεν υπολογίζει την αγάπη σε ποσότητα, αλλά σε ουσία. Ακόμα κι αν ο γονιός πάρει ελάχιστα ψίχουλα αγάπης από το παιδί του, τα κρατάει σαν πολύτιμο θησαυρό στην καρδιά του. Γιατί η αγάπη του γονιού δεν έχει προϋποθέσεις, δεν περιμένει ανταλλάγματα, είναι βαθιά, ανιδιοτελής και αληθινή.

Γι’ αυτό, αξίζει να εκφράζουμε την αγάπη μας στους γονείς μας όσο τους έχουμε κοντά μας. Ένα απλό "σ’ αγαπώ", μια αγκαλιά, μια κουβέντα μπορούν να γεμίσουν την ψυχή τους περισσότερο από κάθε υλικό δώρο.

Ας αφήσουμε τα παιδιά, να είναι παιδιά!

Άστο παιδί να είναι παιδί 

Γιατί όταν μεγαλώσει 

Την παιδική αθωότητα 

Δεν θα χει καθόλου νιώσει!

Τα παιδιά δεν γεννήθηκαν για να είναι τέλεια και δεν  πρόκειται να γίνουν, γιατί κανείς μας δεν είναι τέλειος!

Γεννήθηκαν για να ζήσουν, να γελάσουν, να ανακαλύψουν τον κόσμο με αθωότητα και ανεμελιά. Κι όμως, πολλές φορές, εμείς οι γονείς τους στερούμε αυτή τη μαγεία, ζητώντας τους να είναι άριστα, σωστά, συγκρατημένα, να μην κάνουν λάθη, να μην ξεφεύγουν από τους κανόνες, να μην είναι απλώς παιδιά.

Όμως, η παιδική ηλικία είναι το πιο όμορφο και αληθινό στάδιο της ζωής. 

Ας αφήσουμε τα παιδιά μας να κάνουν βλακείες, να γελάσουν δυνατά, να πουν κάτι που ίσως δεν επιτρέπεται, να πέσουν και να σηκωθούν. Γιατί μέσα από όλα αυτά, μαθαίνουν, μεγαλώνουν, διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους.

Μην απαιτούμε τελειότητα. Ας δώσουμε χώρο στην αυθεντικότητα. Ας τα αφήσουμε να παίξουν χωρίς φόβο, να τρέξουν, να λερωθούν, να ονειρευτούν, να μην έχουν κάθε στιγμή την πίεση της σωστής συμπεριφοράς.

Η αθωότητα δεν πρέπει να θυσιάζεται στο βωμό της τελειότητας. Η χαρά δεν πρέπει να χαθεί για χάρη της αυστηρότητας. Γιατί ένα παιδί που δεν έζησε σαν παιδί, θα μεγαλώσει χωρίς να έχει νιώσει την πραγματική χαρά της ζωής.

Ας τα αφήσουμε να είναι παιδιά.

Η αληθινή αγάπη δεν χρειάζεται υποσχέσεις, αλλά αποδείξεις!

Όταν η αγάπη φαίνεται 

Με λόγια και με πράξεις 

Τότε θεωρείσαι έμπιστος 

Χωρίς πολλά να τάξεις!

Η αληθινή αγάπη δεν χρειάζεται υποσχέσεις, αλλά αποδείξεις!

Όταν η αγάπη εκφράζεται μέσα από λόγια γεμάτα ειλικρίνεια και πράξεις που δείχνουν πραγματική φροντίδα, τότε αποκτά αξία και δύναμη. 

Η εμπιστοσύνη δεν χτίζεται με μεγάλα λόγια, αλλά με μικρές πράξεις που αποδεικνύουν την αλήθεια της αγάπης.

Γι’ αυτό, όποιος αγαπά πραγματικά δεν χρειάζεται να δώσει πολλές υποσχέσεις, οι πράξεις του μιλούν από μόνες τους. 

Η αληθινή αγάπη δεν είναι επίδειξη, αλλά ουσία!

Η μεγαλύτερη ευτυχία ενός γονιού είναι να ξέρει πως το παιδί του είναι καλά!

Δεν θέλει ο γονιός πολλά, 

μόνο να τον θυμάσαι,

μια λέξη, μια απλή ματιά

Κι ευτυχισμένος να 'σαι!

Η μεγαλύτερη ευτυχία ενός γονιού είναι να ξέρει πως το παιδί του είναι καλά! 

Δεν ζητάει πολλά, μόνο να τον θυμάσαι, να του δείξεις πως υπάρχει στη σκέψη σου, πως δεν τον έχεις ξεχάσει.

Η αγάπη και η παρουσία είναι οι πιο πολύτιμες προσφορές που μπορούμε να δώσουμε στους γονείς μας. 

Δεν χρειάζονται μεγάλα δώρα ή μεγάλα λόγια, αλλά μια απλή ματιά, μια ζεστή κουβέντα και η βεβαιότητα πως το παιδί τους είναι ευτυχισμένο, είναι αρκετά για να τους γεμίσουν χαρά.

Η πραγματική ευγνωμοσύνη προς τους γονείς μας δεν φαίνεται μόνο σε όσα τους λέμε, αλλά στο πώς ζούμε τη ζωή μας. 

Αν είμαστε καλά, αν είμαστε ευτυχισμένοι, τότε κι εκείνοι έχουν πετύχει τον σκοπό τους σαν γονείς!

Ο άνθρωπος όταν γερνά, δεν χρειάζεται λύπηση, χρειάζεται σεβασμό και αγάπη!

Όσο γερνάει ο άνθρωπος 

Μωρό κοπέλι πάλι,

Γίνεται και αναζητά 

Φροντίδα και αγκάλη!

Τα γερατειά δεν είναι μικρόβιο.

Δεν κολλάνε.

Δεν είναι αρρώστια να την αποφεύγεις, ούτε βάρος να το φοβάσαι.

Ο ηλικιωμένος άνθρωπος δεν θέλει αποστάσεις – θέλει αγάπη, παρουσία, φροντίδα.

Όπως κάποτε οι γονείς μας φρόντισαν όταν δεν μπορούσαμε μόνοι μας, έτσι κι εμείς, όταν εκείνοι γεράσουν, οφείλουμε να το ανταποδώσουμε.

Τότε που αλλάζαν πάνες, που ξενυχτούσαν, που μας τάιζαν, μας σήκωναν και μας μάθαιναν τη ζωή... δεν φοβήθηκαν, δεν κουράστηκαν, δεν μας άφησαν.

Τώρα που εκείνοι λυγίζουν, τώρα που έχουν ανάγκη από μια αγκαλιά, ένα ποτήρι νερό, μια λέξη στοργής… είναι δική μας η σειρά.

Μην ξεχνάς:

Ο άνθρωπος όταν γερνά, δεν χρειάζεται λύπηση χρειάζεται σεβασμό και αγάπη.

Μη φοβάσαι να πλησιάσεις τα γερατειά.

Αγκάλιασέ τα.

Είναι οι ρίζες σου.

Και χωρίς ρίζες, κανένα δέντρο δεν αντέχει όρθιο.

Για τα παιδιά του πολέμου..

Δεν έχει θρησκεία το παιδί, 

πατρίδα, χρώμα στο δέρμα,

έχει αγνή, αθώα ψυχή 

που δεν αντέχει... τέρμα!!!!

Τα παιδιά δεν έχουν θρησκεία, σύνορα, χρώμα. Δεν είναι εχθροί κανενός! 

Έχουν ψυχή καθαρή, αγνή και αθώα. 

Μια ψυχή που δεν αντέχει τον πόλεμο, τη στέρηση, τον πόνο.

Δεν είμαι με καμία πλευρά. Δεν υποστηρίζω κανένα κράτος, έθνος, πολιτικό κόμμα ή οτιδήποτε άλλο.

Το μόνο που νοιάζομαι και υποστηρίζω είναι τα παιδιά.

Κανένα παιδί δεν πρέπει να μεγαλώνει μέσα στον φόβο. Κανένα παιδί δεν πρέπει να πεθαίνει από την πείνα. Η αθωότητα τους δεν ανήκει σε διαμάχες, δεν χωράει σε συγκρούσεις και δεν πρέπει να γίνονται θύματα μιας πραγματικότητας που δεν επέλεξαν.

Στη Γάζα, μέσα σε λίγες μέρες, δεκάδες παιδιά σκοτώθηκαν. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί πως 14.000 παιδιά κινδυνεύουν άμεσα από πείνα και έλλειψη περίθαλψης.

Όταν βομβαρδίζονται σχολεία και νοσοκομεία, δεν υπάρχουν "καλοί" και "κακοί". Υπάρχουν μόνο παιδιά.

Και μια κοινωνία που σιωπά ή δικαιολογεί, χάνει την ψυχή της.

Η μεγαλύτερη αδικία είναι να χαθεί ένα παιδικό χαμόγελο. 

Να μην αφήσουμε τις επιλογές των μεγάλων να σβήσουν το μέλλον των παιδιών. Γιατί η παιδική αθωότητα είναι η μόνη αλήθεια που αξίζει να προστατέψουμε! 

Αυτή την Κρήτη κρατάμε ζωντανή. 🔥💙

Κρήτη θα πει φιλότιμο 

Γνήσια ανδριοσύνη!

Και όχι κούπες, μπαλωθιές 

Και Ψευτοκαπετοσύνη!

Μου δόθηκε η ευκαιρία γι αυτή τη μαντινάδα με αφορμή την επέτειο της Μάχης της Κρήτης, που τιμήσαμε πριν λίγες μέρες.

Γιατί η αληθινή Κρήτη δεν έχει σχέση με τις κούπες και τις μπαλωθιές στα γλέντια και στους γάμους.

Δεν είναι οι ψευτοπαλληκαράδες και οι ψευτοάντρες που καφιούνται επειδή πίνουν και μετά παίρνουν το τιμόνι, σκοτώνοντας τον εαυτό τους ή ακόμα χειρότερα αθώους ανθρώπους.

Δεν είναι οι μπαλωθιές που τρομοκρατούν κόσμο ή αφαιρούν ζωές από «κατά λάθος» ανδρισμό.

Γνήσιος άντρας δεν είναι αυτός που κάνει επίδειξη με το ποτό και τη βία.

Γνήσιος άντρας είναι αυτός που σέβεται πρώτα απ' όλα τον εαυτό του.

Και μετά τη γυναίκα του, τα παιδιά του, την οικογένειά του και όλο τον κόσμο γύρω του.

Η Κρήτη που τιμώ και αγαπώ είναι η Κρήτη του φιλότιμου, της φιλοξενίας, της ανθρωπιάς και του χαμόγελου.

Η Κρήτη που ποτίστηκε με αίμα ηρώων από τους αγώνες κατά της Τουρκοκρατίας μέχρι τη Γερμανική Κατοχή.

Αυτή είναι η πραγματική λεβεντογέννα Κρήτη. Αυτή να θυμόμαστε. Αυτή να τιμούμε.

Η Κρήτη δεν είναι η ανούσια επίδειξη είναι η αληθινή λεβεντιά,  η τιμή, η παράδοση που στέκεται με αξία και σεβασμό στο χρόνο!

Αυτή την Κρήτη κρατάμε ζωντανή. 🔥💙

Κωνσταντίνου και Ελένης

Σήμερα που είναι η μέρα σας 

Κωνσταντίνε και Ελένη,

Εύχομαι φως μες στη ζωή 

Και να 'στε ευλογημένοι!

Θα ευχηθώ ξεχωριστά 

Σε μια μονάχα Ελένη,

Να έχει, υγεία πάντοτε 

Και να 'ναι ευτυχισμένη!

Μια Ελένη που χωρίς 

Αυτήν δεν θα μπορούσα 

Ευτυχισμένος στη ζωή 

Ούτε λεπτό να ζούσα!

Κωνσταντίνου και Ελένης σήμερα και γιορτάζουν όλοι όσοι φέρουν τα ονόματα αυτά , άνθρωποι αγαπημένοι, που αξίζουν ευχές γεμάτες φως, υγεία και χαρά! 🥳✨

Ανάμεσά τους όμως υπάρχει μία Ελένη που ξεχωρίζει για μένα η δική μου Ελένη. 💖 Η γυναίκα που στάθηκε δίπλα μου σε κάθε στιγμή, που έγινε η δύναμή μου, η γαλήνη μου, η πιο όμορφη παρουσία στη ζωή μου. Χωρίς εκείνη, καμία χαρά δεν θα είχε το ίδιο νόημα, κανένα ταξίδι δεν θα ήταν τόσο όμορφο.

Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα! Να έχετε υγεία, αγάπη και όμορφες στιγμές! Και χρόνια πολλά, Ελένη μου είσαι το φως μου! ✨🎉

Η δύναμη της αυτοδημιουργίας και της προσωπικής επιλογής!

Μοίρα δεν μου  χαρίστηκες

Μα εγώ έχω κανονίσει 

Κι έχω περίσσειες τις χαρές 

Για όποιον μου ζητήσει!

Μοίρα δεν σε περίμενα 

Κι εσένα ριζικό μου 

Κι ό,τι έχω κάνει στη ζωή 

Είναι κατάδικο μου!

Η ζωή δεν χαρίζεται, ούτε καθορίζεται αποκλειστικά από τη μοίρα. Δεν χρειάζεται να περιμένεις την τύχη να σου φέρει χαρές, μπορείς να τις δημιουργήσεις εσύ και να τις μοιραστείς με τους άλλους. Ό,τι πετυχαίνεις, ό,τι ζεις, είναι αποτέλεσμα της δικής σου προσπάθειας και αποφάσεων, όχι απλώς μιας προκαθορισμένης διαδρομής.

Δεν είμαστε παθητικοί δέκτες της μοίρας, αλλά δημιουργοί της δικής μας ιστορίας! Οι επιλογές μας καθορίζουν το ταξίδι μας, και ό,τι έχουμε πετύχει στη ζωή είναι δικό μας έργο!

19 Μαϊου 2025

Είσαι η μέρα που έφυγε 

Το σήμερα το τώρα 

Το αύριο το μεθαύριο 

Κι η κάθε μια μου ώρα!

Στην αγάπη σου εστήριξα

Όλη την ύπαρξή μου

Δεν έγινες κομμάτι της 

Μα ολόκληρη η ζωή μου!

Η ζωή μου μετριέται σε στιγμές!

Στιγμές που έχουν αξία ✨, που γεμίζουν την καρδιά ❤️, που δίνουν νόημα στην κάθε μου ώρα 🕰️. 

Και κάθε μια από αυτές τις στιγμές είναι εσύ ! 

Η Ελένη μου, το Λενιώ μου, η ζωή μου όλη!

Δεν είσαι απλά μέρος της ζωής μου. 

Είσαι η ίδια η ζωή μου!

Το κάθε σου χαμόγελο 

Αναπνοή δική μου 

Και κάθε σου ένα σ αγαπώ 

Ολόκληρη ζωή μου!

Χρόνια πολλά, αγάπη μου! 🎊 

Να χαμογελάς πάντα 😊, γιατί το χαμόγελό σου είναι ο κόσμος μου! 🌍❤️✨

Γνήσια δύναμη και αυθεντικότητα

Άλλο να δείχνεις δυνατός 

Κι άλλο Στ' αλήθεια να είσαι!

Γέλασε μόνο όταν το θες 

Κι όχι να προσποιείσαι!

Γνήσια δύναμη και αυθεντικότητα!

Η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στην εικόνα που δείχνεις στους άλλους, αλλά στο πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες μέσα σου. 

Δεν έχει αξία να προσποιείσαι πως είσαι δυνατός όταν μέσα σου λυγίζεις, ούτε να χαμογελάς αν δεν το νιώθεις. 

Η αληθινή δύναμη είναι να στέκεσαι όρθιος και να παραμένεις ειλικρινής με τα συναισθήματά σου.

Να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου, γιατί μόνο έτσι η δύναμη έχει αξία και το χαμόγελο αποκτά νόημα.

Ζήσε όπως εσύ επιλέγεις!

Όταν σε κρίνουν άδικα 

Κάτσε και συλλογίσου

Κανένας τους δεν μπόρεσε 

Να ζήσει τη ζωή σου!

Υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται πάντα απέναντί σου, έτοιμοι να κρίνουν άδικα, χωρίς λόγο και χωρίς ουσία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι συνήθως εκείνοι που δεν έχουν δική τους πορεία, δεν έχουν παλέψει και δεν παλεύουν για τίποτα στη ζωή τους, απλά γιατί δεν ζουν ουσιαστικά. Γιατί όποιος είναι πραγματικά ζωντανός, κοιτάζει πράγματα πιο βαθιά και ουσιαστικά και δεν ασχολείται με τις ζωές των άλλων!

Σε τέτοιους ανθρώπους δεν πρέπει να δίνεις σημασία. Γιατί δεν περπάτησαν ποτέ στα μονοπάτια σου, δεν ένιωσαν τους πόνους και τις χαρές σου, δεν βρέθηκαν στις επιλογές και στα διλήμματά σου. Μην αφήνεις την κρίση τους να μολύνει την αλήθεια της δικής σου ζωής.

Γιατί όπως είχα πει παλιότερα με μια μαντινάδα μου:

"Εκεί όπου περπάτησα

Όταν θα περπατήσεις,

Θα έχεις το δικαίωμα

Για μένα να μιλήσεις!"

Ζήσε όπως εσύ επιλέγεις! 

Με καθαρή συνείδηση και καρδιά ανοιχτή! Και άσε αυτούς που σε κρίνουν άδικα, να χαθούν στο κενό της δικής τους ανυπαρξίας!

Ο τροχός γυρίζει

Ένας τροχός είναι η ζωή 

Και για όλους θα γυρίσει 

Κι αλίμονο στον άνθρωπο 

Που δεν το 'χει υπολογίσει!

Όλα αλλάζουν, τίποτα δεν μένει σταθερό. Ο τροχός της ζωής δεν κάνει διακρίσεις!

Όσοι βρίσκονται ψηλά μπορεί να βρεθούν χαμηλά, κι εκείνοι που αγωνίζονται και βρίσκονται στα χαμηλά, μπορεί μια μέρα να ανέβουν.

Η ζωή είναι απρόβλεπτη, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. 

Να μην επαναπαυόμαστε στην επιτυχία, ούτε να χάνουμε την ελπίδα στις δυσκολίες. Όλα κάνουν κύκλους και το αύριο μπορεί να φέρει ανατροπές.

Η σωστή στάση είναι να ζούμε με επίγνωση, ταπεινότητα και προνοητικότητα, γιατί όποιος δεν υπολογίζει τις αλλαγές της ζωής, θα βρεθεί απροετοίμαστος όταν ο τροχός γυρίσει!

εσύ έχεις σωστούς φίλους;

Φίλος σωστός είναι αυτός 

Που πάντα σε παινεύει 

Πίσω από την πλάτη σου 

Και μπρος, αν πρέπει αγριεύει!

Φίλος είναι αυτός που σε κράζει κατάμουτρα και σε παινεύει πίσω από την πλάτη σου.

Ο αληθινός φίλος δεν σε γλείφει  σε στηρίζει όταν λείπεις και σε διορθώνει όταν χρειάζεται.

Η σημερινή μου μαντινάδα αποτυπώνει τη βαθύτερη έννοια της αληθινής φιλίας. Ο σωστός φίλος δεν είναι αυτός που απλώς σε επαινεί όταν είσαι μπροστά, αλλά εκείνος που μιλά με σεβασμό για σένα ακόμα και όταν απουσιάζεις.

Ένας πραγματικός φίλος θα σου πει την αλήθεια, ακόμα κι αν πονάει, γιατί θέλει το καλό σου. Δεν θα σου χαϊδέψει τα αυτιά αν βλέπει πως κάνεις λάθος.

Η αληθινή φιλία βασίζεται στην ειλικρίνεια, στον σεβασμό και στην αγνή πρόθεση να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον, είτε με καλά λόγια είτε με αυστηρές αλήθειες!

Ένας φίλος που σε διορθώνει με αγάπη αξίζει περισσότερο από έναν που σε επαινεί επιφανειακά.

να μην ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε

Ψηλά πετώ, μα χαμηλά

Συνέχεια κοιτάω

Γιατί από που ξεκίνησα

Δεν θέλω να ξεχνάω! ✍️✨

Όλοι παλεύουμε να φτάσουμε ψηλά ⬆️

Να πετύχουμε, να ξεχωρίσουμε, να ανεβούμε στην ιεραρχία – αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από εμάς.

Μα όση δύναμη κι αν βρούμε για να πετάξουμε 🦅

Άλλη τόση χρειάζεται για να κοιτάμε χαμηλά… 👀

Εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε 🌱

Εκεί που είναι οι ρίζες μας, οι άνθρωποί μας ❤️, οι αλήθειες μας 🌟

Γιατί όποιος ξεχνάει τη γη 🌍

Κινδυνεύει να χαθεί στον ουρανό ☁️🌤️…

Δεν χρειάζεται να διαλαλείς τα κατορθώματά σου!

Να μην καυχιέσαι στη ζωή 

Για ό,τι κατορθώνεις 

Άσε τους άλλους να σε ύμνουν 

Κι εσύ να χαμηλώνεις!

Να είσαι υπερήφανος 

Χωρίς υπεροψία 

Και πάνω απ' όλα ταπεινός 

Αυτά έχουν αξία!

Δεν χρειάζεται να διαλαλείς τα κατορθώματά σου!

Άσε τη στάση σου, τη συνέπειά σου και την ταπεινότητά σου να μιλούν για σένα. 

Η περηφάνια έχει αξία μόνο όταν δεν συνοδεύεται από έπαρση. 

Οι πιο σπουδαίοι άνθρωποι είναι αυτοί που προχωρούν σιωπηλά, με σεμνότητα και ουσία.

Καλύτερα τ' αμίλητα, πάρα τα μιλημένα!

Πολλά είναι που δεν λέγονται 

Μα όμως εννοούνται 

Κι αν υποθούν καμιά φορά 

Τότε παρεξηγούνται!

Υπάρχουν λόγια που δεν χρειάζεται να ειπωθούν, γιατί η αλήθεια τους φαίνεται στη σιωπή. Οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι πράξεις πολλές φορές μιλούν πιο δυνατά από τις λέξεις. Όμως, όταν τα ανείπωτα γίνονται λόγια, υπάρχει ο κίνδυνος της παρεξήγησης γιατί ο καθένας ερμηνεύει με βάση τη δική του οπτική.

Ο σοφός λαός λέει: " Καλύτερα τ' αμίλητα, πάρα τα μιλημένα!" Κάποιες αλήθειες έχουν μεγαλύτερη αξία όταν τις νιώθεις, παρά όταν τις ακούς. Γι’ αυτό, πριν μιλήσουμε, ας θυμόμαστε: Η σημασία ενός λόγου δεν κρύβεται μόνο σε αυτό που λέγεται, αλλά και σε αυτό που υπονοείται.

Γιορτή της μητέρας 2025

Μάνα δεν είναι όποια γεννά 

Μα αυτή που μεγαλώνει 

Κι αν αρρωστήσει το παιδί 

Δίπλα του ξημερώνει!

Λογάται μάνα μόνο αυτή

Που με στοργή φροντίζει 

Και για το κάθε της παιδί 

Τα πάντα χαλαλίζει!

Σήμερα δεν θέλω να σταθώ στη λέξη «μάνα» σαν λέξη.

Όπως συνηθίζουμε να κάνουμε κάθε Μάιο, με λουλούδια και ευχές.

Θέλω να μιλήσω για τη μάνα σαν ουσία. Σαν παρουσία. Σαν θυσία.

Μάνα δεν είναι απλώς αυτή που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο.

Είναι αυτή που του δίνει τον κόσμο της.

Που ξαγρυπνά όταν έχει πυρετό. Που σκουπίζει τα δάκρυά του και του μαθαίνει να στέκεται ξανά.

Που πονά όταν το παιδί της πονά — κι ας μην είναι από τη δική της σάρκα.

Υπάρχουν γυναίκες που γέννησαν, μα δεν αγάπησαν.

Που εγκατέλειψαν.

Που έκλεισαν τα μάτια σε κακοποίηση, σε αδικία, σε ανάγκη.

Κι υπάρχουν και άλλες που δεν γέννησαν ποτέ, μα έγιναν μάνες με όλη τη σημασία της λέξης.

Με την αγκαλιά τους, με τη φροντίδα τους, με την άνευ όρων αγάπη τους.

Η μάνα δεν μετριέται με βιολογία.

Μετριέται με πράξεις.

Με καρδιά.

Με αυτοθυσία.

Με στοργή.

Γιατί «μάνα» είναι τίτλος τιμής. Όχι ρόλος που τον δίνει η φύση.

Τον χαρίζει η ζωή, σε όποια τον αξίζει.

Χρόνια πολλά, λοιπόν, σε όλες τις μάνες του κόσμου.

Στις μάνες με ουσία και όχι στις μάνες σαν λέξη.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια

Λένε τα λόγια τα πολλά 

Πώς είναι μόνο φτώχεια 

Λίγο νερό μα ξεδιψά 

Τη γη στα πρωτοβρόχια!

Δεν είναι οι μεγάλες δηλώσεις και τα αμέτρητα λόγια που δίνουν αξία στις σχέσεις, αλλά εκείνα που έχουν αλήθεια και σημασία.

Όπως η διψασμένη γη χρειάζεται λίγες σταγόνες βροχής για να ζωντανέψει, έτσι και οι σχέσεις, οι πράξεις, η επικοινωνία μας απαιτούν ουσία, όχι φλυαρία. Τα μεγάλα νοήματα κρύβονται μέσα σε απλές, δυνατές λέξεις.

Μην σπαταλάς τον χρόνο σου σε λόγια χωρίς βάθος. Δώσε την ενέργειά σου σε αυτά που έχουν πραγματική αξία, εκεί που τα λίγα, σημαίνουν πολλά!

Λίγα και καλά

Μην ψάχνεις μέσα στα πολλά 

Να βρεις την ευτυχία 

Τα λίγα και ποιοτικά 

Έχουνε την αξία!

Στην εποχή της υπερβολής, όπου όλοι κυνηγούν το «πολύ», ξεχνάμε πως η αληθινή αξία βρίσκεται στα λίγα, καλά και ποιοτικά. Δεν είναι τα αμέτρητα υλικά αγαθά, οι ατελείωτες επιλογές ή οι επιφανειακές σχέσεις που φέρνουν την ευτυχία. Είναι τα λίγα, τα ουσιαστικά, τα αληθινά.  

Ένα αληθινό χαμόγελο, μια βαθιά κουβέντα, μια σχέση που στηρίζεται στην ειλικρίνεια, αυτά είναι που γεμίζουν την ψυχή.  

Γιατί στο τέλος, δεν έχει σημασία πόσα έχεις, αλλά πόσο αληθινά είναι αυτά που κρατάς.  

Μην χάνεις χρόνο και ενέργεια για άτομα που δεν αξίζουν!

Σε κάποιον αν κάνεις το καλό 

Ή προσπαθείς να κάνεις 

Και αυτός σε βλέπει σαν εχθρό 

Τζάμπα το χρόνο χάνεις!

Δεν έχει αξία να δίνεις φως σε κάποιον που έχει αποφασίσει να ζει στο σκοτάδι. 

Η καλοσύνη δεν είναι υποχρέωση, είναι επιλογή. 

Μα όταν δίνεις το φως εκεί που δεν εκτιμάται, απλά χάνεις χρόνο και ενέργεια. Μην σπαταλάς την ενέργειά σου προσπαθώντας να αλλάξεις εκείνους που δεν θέλουν να αλλάξουν. Αντί γι’ αυτό, δώσε την καλοσύνη σου εκεί που πιάνει τόπο. Εκεί που χτίζει, εκεί που δένει ψυχές.  

Αν η προσφορά σου αντιμετωπίζεται σαν απειλή, θυμήσου: Δεν ευθύνεσαι εσύ. Απλώς δίνεις σε λάθος άνθρωπο.  

Έπαθες - Έμαθες;

Όσο ωριμάζει ο άνθρωπος 

Τη μοίρα του ορίζει 

Το σκάρτο από το καλό 

Ξέρει να ξεχωρίζει!

Μα αν έπαθες και δεν έμαθες 

Κι αφού έχεις μεγαλώσει 

Φαίνεται τζάμπα Ο Θεός 

Το μυαλό σου το 'χει δώσει!

Η ζωή είναι γεμάτη μαθήματα. Κάθε εμπειρία, κάθε πόνος, κάθε χαρά έρχεται για να μας διδάξει κάτι. Όσο ωριμάζει ο άνθρωπος, θα έπρεπε να γίνεται πιο σοφός· να μπορεί να ξεχωρίσει το καλό από το σκάρτο, το φως από το σκοτάδι, το αληθινό από το απατηλό. 

Η πρώτη μαντινάδα μου λοιπόν είναι μια υπενθύμιση πως η ωριμότητα δεν είναι απλώς θέμα ηλικίας, αλλά ικανότητα διάκρισης και αυτογνωσίας.

Η δεύτερη μαντινάδα μου, με μια χιουμοριστική χροιά, απευθύνεται σε όσους μεγαλώνουν αλλά δεν μαθαίνουν. Που, ενώ η ζωή τούς χτυπά την πόρτα με παθήματα, αυτοί δεν ανοίγουν για να μάθουν. Είναι σαν να τους χάρισε ο Θεός μυαλό, αλλά να το άφησαν στο ράφι, αχρησιμοποίητο. Γι' αυτό κι έχει μέσα της μια δόση σαρκασμού, όχι για να κοροϊδέψει, αλλά για να ταρακουνήσει.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: τι πρέπει να κάνουμε για να μην ανήκουμε σε αυτούς; Η απάντηση είναι απλή αλλά απαιτητική. Πρέπει να ακούμε. Να στοχαζόμαστε. Να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη από εγωισμό ή αμέλεια. Να παραδεχόμαστε την αλήθεια, έστω κι αν μας πονά. Να επιδιώκουμε την αυτογνωσία κι όχι την επιβεβαίωση. Γιατί μόνο όταν τα παθήματα γίνουν μαθήματα, τότε το μυαλό πιάνει τόπο — κι η ψυχή ωριμάζει πραγματικά.

5 Μαϊου της Αγίας Ειρήνης

Μία χάρη μόνο σου ζητώ 

Αγία μου Ειρήνη 

Χωρίς φαΐ χωρίς στοργή 

Παιδί μην απομείνει!

Όλου του κόσμου τα παιδιά 

Που ζούνε με οδύνη 

Κάνε να δούνε τη χαρά 

Αγία μου Ειρήνη!

Χρόνια πολλά σε όλες τις Ειρήνες!

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά την Αγία Ειρήνη, μια Αγία σύμβολο αγνότητας, πίστης και εσωτερικής δύναμης. Εύχομαι σε όλες τις γυναίκες που φέρουν αυτό το ευλογημένο όνομα, υγεία, φώτιση και ειρήνη στην καρδιά τους.

Μα αυτή η μέρα με οδηγεί και σε μια σκέψη που κρατώ πάντα βαθιά μέσα μου: τα παιδιά του κόσμου.

Τα παιδιά, που είναι το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά και ο πιο ευάλωτος κρίκος της. Παιδιά που γελούν, μα και παιδιά που πεινούν. Παιδιά που κοιμούνται με παραμύθια και ζεστασιά, αλλά και παιδιά που κοιμούνται με φόβο και μοναξιά.

Όσο ζω, θα έχω ένα κομμάτι της ψυχής μου αφιερωμένο σ’ αυτά. Και πάντα θα προσεύχομαι. Στην Παναγία, στον Χριστό, και σε όλους τους Αγίους — να τα σκεπάζουν με τη χάρη τους.

Αγία μου Ειρήνη, σήμερα σου ζητώ μία χάρη:

Να μην μείνει κανένα παιδί χωρίς αγκαλιά, χωρίς στοργή, χωρίς ένα χαμόγελο ελπίδας.

Κι εγώ, όσο μπορώ, με την προσευχή, τον λόγο και την πράξη μου, θα προσπαθώ να είμαι στο πλευρό τους.

Γιατί αν δεν νοιαστούμε για τα παιδιά, χάνουμε το πιο ιερό χρέος μας ως άνθρωποι.

Δύσκολος δρόμος και τιμιότητα!

Εγώ ποτέ δεν διάλεξα

Τον εύκολο το δρόμο

Κι έχω την τιμιότητα

Πάνω από κάθε νόμο!

---

Ο εύκολος δρόμος φαίνεται συχνά ελκυστικός. Προσφέρει άνεση, λιγότερες συγκρούσεις, γρήγορα οφέλη και αποδοχή απ’ τους πολλούς. Μα αυτό που δίνει εύκολα, το παίρνει πίσω σιωπηλά. Κρύβει την παγίδα της επιφάνειας, της προσαρμογής, της απώλειας του εαυτού. Σου μαθαίνει να συμβιβάζεσαι, να σωπαίνεις μπροστά στο άδικο, να κοιτάς αλλού για να "περνάς καλά". Μα κάθε βήμα πάνω του σε απομακρύνει από την αλήθεια σου.

Ο δύσκολος δρόμος, από την άλλη, έχει αγκάθια. Σε κάνει να αμφιβάλλεις, να πονάς, να μένεις μόνος. Όμως εκεί δοκιμάζεται ο χαρακτήρας σου. Εκεί χτίζεται η ψυχή. Κι εκεί ανασαίνει η τιμιότητα — όχι σαν ένα τυφλό "πρέπει", αλλά σαν εσωτερικός νόμος, πιο βαθύς και από τον γραπτό. Όταν λέω πως έχω την τιμιότητα πάνω από κάθε νόμο, δεν αρνούμαι τον σεβασμό στους νόμους του κράτους. Τους σέβομαι και τους τηρώ. Μα πάνω απ’ όλα, καθοδηγούμαι από έναν ηθικό πυρήνα που δεν αλλοιώνεται, ούτε χαρίζεται. Γιατί υπάρχουν στιγμές που η συνείδηση φωνάζει δυνατότερα από κάθε νομικό άρθρο.

Η τιμιότητα δεν είναι απλώς μια επιλογή. Είναι στάση ζωής. Είναι η φωνή που σε κρατά όρθιο όταν όλα γύρω σου σε προκαλούν να λυγίσεις. Και είναι αυτή που στο τέλος της διαδρομής σου δίνει το πιο πολύτιμο δώρο: καθαρό βλέμμα στον καθρέφτη και ειρήνη στην ψυχή.

Βούτα τη γλώσσα 😛 στο μυαλό

Τη γλώσσα βούτα στο μυαλό 

Καλά πριν να μιλήσεις 

Πίσω να πάρεις δεν μπορείς 

Ό, τι θα ξεστομίσεις!

Οι παλιοί, οι παππούδες μας, είχαν πάντα έναν τρόπο να λένε μεγάλες αλήθειες με λίγα λόγια. Λόγια γεμάτα σοφία, που στέκουν και σήμερα.

Πόσο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε… Γιατί ο λόγος, όταν ειπωθεί, δεν παίρνεται πίσω. Μπορεί να πληγώσει, να παρεξηγηθεί, να αφήσει σημάδια. Γι’ αυτό, πριν ανοίξουμε το στόμα μας, ας δίνουμε πρώτα χώρο στο μυαλό μας να δουλέψει.

Η σημερινή μου μαντινάδα είναι, στην ουσία, μια συνέχεια όσων έχω πει πρόσφατα.

Χθες είπα:

«Πριν πεις, πριν κάνεις 

το μυαλό βάλε το να δουλέψει,

γιατί ό,τι κάνεις κι ό,τι πεις, 

πράμα δεν θα αντιστρέψει.»

Και πριν λίγες μέρες, είχα πει και τούτη:

«Η γλώσσα λένε κόκκαλα

δεν έχει μα τσακίζει,

κι ο λόγος όταν ειπωθεί

οπίσω δεν γυρίζει.»

Όλα αυτά ήρθαν και ενώθηκαν σήμερα, με αφορμή ένα σχόλιο του φίλου μου του Όμηρου εδώ στο TikTok. Μου έγραψε πως ο παππούς του τού έλεγε: «Να βουτάμε τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουμε».

Όμηρε, σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για την όμορφη έμπνευση!

Σκέψου πριν μιλήσεις ή πράξεις!

Πριν πεις, πριν πράξεις 

Το μυαλό, βάλε το να δουλέψει 

Γιατί ό,τι κάνεις και ό,τι πεις 

Πράμα δεν θα αντιστρέψει!

Δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω… αλλά μπορείς να σκεφτείς πριν τον αφήσεις να φύγει!

Πόσες φορές δεν μετανιώσαμε για λόγια που ξεστομίσαμε ή για πράξεις που κάναμε χωρίς να το σκεφτούμε καλά;

Με μια απλή παρόρμηση, μπορούμε να πληγώσουμε, να χαλάσουμε σχέσεις ή να πάρουμε λάθος δρόμο.

Γι’ αυτό χρειάζεται να δίνουμε χρόνο στη σκέψη.

Να βάζουμε το μυαλό να δουλεύει πριν μιλήσουμε ή πράξουμε.

Γιατί κάποια πράγματα, όσο κι αν θέλουμε, δεν αντιστρέφονται.

Η πρόληψη ξεκινάει από την επίγνωση – κι αυτή γεννιέται στη σιωπή πριν από τη λέξη και την πράξη.

Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά, Πρωτομηνιά 

Πρώτη του Μάη μέρα 

Εύχομαι να 'ρθουν οι χαρές 

Τσι πίκρες να κάνουν πέρα!

Με ιδρώτα το μέλλον χτίζεται, 

Με κόπο και θυσίες,

Κι η ανθρωπιά πάει μπροστά, 

Διδάσκοντας αξίες!

Καλό μήνα, ευλογημένο!

Ο Μάης μπήκε, κι ας ήρθε με βροχές και συννεφιές. Δεν πειράζει ο καιρός, φτάνει να κρατάμε τον ήλιο μέσα μας,  στη σκέψη, στην καρδιά, στην πράξη.

Σήμερα τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά – μέρα αγώνα, μνήμης και σεβασμού στον κόπο και τις θυσίες των ανθρώπων του μόχθου.

Και όπως λέει η μαντινάδα μου:

Με ιδρώτα το μέλλον χτίζεται, 

με κόπο και θυσίες,

κι η ανθρωπιά πάει μπροστά, 

διδάσκοντας αξίες!

Λίγα λόγια, μα με ουσία: τιμή σε όσους μοχθούν, δημιουργούν και κρατούν τον κόσμο όρθιο.

Ας είναι αυτός ο μήνας γεμάτος υγεία, δύναμη, αισιοδοξία και χαμόγελα!

Ας κάνουμε το καλό… συνήθεια και την ελπίδα, σύντροφο!

Και στη βροχή ακόμα, ας είμαστε ο ήλιος για εμάς, και για τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν.