Μωρό κοπέλι πάλι,
Γίνεται και αναζητά
Φροντίδα και αγκάλη!
Τα γερατειά δεν είναι μικρόβιο.
Δεν κολλάνε.
Δεν είναι αρρώστια να την αποφεύγεις, ούτε βάρος να το φοβάσαι.
Ο ηλικιωμένος άνθρωπος δεν θέλει αποστάσεις – θέλει αγάπη, παρουσία, φροντίδα.
Όπως κάποτε οι γονείς μας φρόντισαν όταν δεν μπορούσαμε μόνοι μας, έτσι κι εμείς, όταν εκείνοι γεράσουν, οφείλουμε να το ανταποδώσουμε.
Τότε που αλλάζαν πάνες, που ξενυχτούσαν, που μας τάιζαν, μας σήκωναν και μας μάθαιναν τη ζωή... δεν φοβήθηκαν, δεν κουράστηκαν, δεν μας άφησαν.
Τώρα που εκείνοι λυγίζουν, τώρα που έχουν ανάγκη από μια αγκαλιά, ένα ποτήρι νερό, μια λέξη στοργής… είναι δική μας η σειρά.
Μην ξεχνάς:
Ο άνθρωπος όταν γερνά, δεν χρειάζεται λύπηση χρειάζεται σεβασμό και αγάπη.
Μη φοβάσαι να πλησιάσεις τα γερατειά.
Αγκάλιασέ τα.
Είναι οι ρίζες σου.
Και χωρίς ρίζες, κανένα δέντρο δεν αντέχει όρθιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου