Τον εύκολο το δρόμο
Κι έχω την τιμιότητα
Πάνω από κάθε νόμο!
---
Ο εύκολος δρόμος φαίνεται συχνά ελκυστικός. Προσφέρει άνεση, λιγότερες συγκρούσεις, γρήγορα οφέλη και αποδοχή απ’ τους πολλούς. Μα αυτό που δίνει εύκολα, το παίρνει πίσω σιωπηλά. Κρύβει την παγίδα της επιφάνειας, της προσαρμογής, της απώλειας του εαυτού. Σου μαθαίνει να συμβιβάζεσαι, να σωπαίνεις μπροστά στο άδικο, να κοιτάς αλλού για να "περνάς καλά". Μα κάθε βήμα πάνω του σε απομακρύνει από την αλήθεια σου.
Ο δύσκολος δρόμος, από την άλλη, έχει αγκάθια. Σε κάνει να αμφιβάλλεις, να πονάς, να μένεις μόνος. Όμως εκεί δοκιμάζεται ο χαρακτήρας σου. Εκεί χτίζεται η ψυχή. Κι εκεί ανασαίνει η τιμιότητα — όχι σαν ένα τυφλό "πρέπει", αλλά σαν εσωτερικός νόμος, πιο βαθύς και από τον γραπτό. Όταν λέω πως έχω την τιμιότητα πάνω από κάθε νόμο, δεν αρνούμαι τον σεβασμό στους νόμους του κράτους. Τους σέβομαι και τους τηρώ. Μα πάνω απ’ όλα, καθοδηγούμαι από έναν ηθικό πυρήνα που δεν αλλοιώνεται, ούτε χαρίζεται. Γιατί υπάρχουν στιγμές που η συνείδηση φωνάζει δυνατότερα από κάθε νομικό άρθρο.
Η τιμιότητα δεν είναι απλώς μια επιλογή. Είναι στάση ζωής. Είναι η φωνή που σε κρατά όρθιο όταν όλα γύρω σου σε προκαλούν να λυγίσεις. Και είναι αυτή που στο τέλος της διαδρομής σου δίνει το πιο πολύτιμο δώρο: καθαρό βλέμμα στον καθρέφτη και ειρήνη στην ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου