Τους έχω στο πλευρό μου
Δεν με πειράζει μερικοί
Πως θέλουν το κακό μου
Υπάρχει κάτι βαθιά ανακουφιστικό στο να ξέρεις πως αγαπιέσαι αληθινά.
Όχι από πολλούς...
Αλλά από εκείνους που με την παρουσία τους σου θυμίζουν ποιος είσαι όταν όλα γύρω σου προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις.
Οι ευχές που πήρα χθες για τα γενέθλιά μου δεν ήταν απλά λόγια, ήταν αγκαλιές με λέξεις.
Ήταν η απόδειξη πως ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, όσοι κι αν προσπαθούν να ρίξουν τη σκιά τους πάνω σου, πάντα θα υπάρχει το φως των ανθρώπων που σ’ αγαπούν πραγματικά.
Αυτοί που στέκονται δίπλα σου όχι όταν όλα πάνε καλά, αλλά όταν το σκοτάδι προσπαθεί να σε καταπιεί.
Γιατί, τελικά, δεν σε σώζει η απουσία του κακού.
Σε σώζει η παρουσία της αγάπης.
Και όταν αυτή υπάρχει, δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο για να σταθείς όρθιος.
Κι αν κάποιοι θέλουν το κακό σου... άσ’ τους.
Αν δεν είχαν τοξικότητα μέσα τους, δεν θα την έβγαζαν έξω.
Εσύ να κοιτάς αυτούς που σε αγαπούν.
Γιατί αυτοί είναι το αληθινό σου καταφύγιο.
Το δικό σου "σπίτι" σε έναν κόσμο που αλλάζει, πονάει και πολλές φορές αδικεί.
Σ’ αυτούς να αφιερώνεις τα δάκρυα, το χαμόγελο, την καρδιά και τα γενέθλιά σου.
Και όλα τ’ άλλα... να περνούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου