Γιατί;
Άκουσέ με… και θα καταλάβεις.
Να μην ξεχνάς κάποιες φορές
Μπράβο να λες σε σένα,
Έστω και αν κατάφερες
Απ’ τα πολλά το ένα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε να λέμε «μπράβο» στον εαυτό μας.
Για όσα παλεύουμε.
Για όσα αντέχουμε.
Για τα μικρά και τα μεγάλα που καταφέρνουμε κάθε μέρα.
Καθημερινά κάνουμε πάρα πολλά πράγματα.
Μέσα στη ροή της μέρας, δεν προλαβαίνουμε να καταλάβουμε αν είναι σημαντικά ή ασήμαντα.
Σε άλλα τα καταφέρνουμε. Σε άλλα όχι.
Σε κάποια τα καταφέρνουμε πολύ καλά,
σε κάποια… όχι και τόσο.
Δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει πως προσπαθούμε.
Πως δεν σταματάμε.
Πως σηκωνόμαστε κάθε μέρα και λέμε: «Πάμε πάλι».
Και μόνο γι’ αυτό, μας αξίζει ένα μπράβο.
Και όχι, δεν είναι εγωιστικό να θαυμάζεις τον εαυτό σου.
Δεν είναι κακό να στέκεσαι στο τέλος της μέρας, να τον κοιτάς στον καθρέφτη,
και με περηφάνεια να του λες:
«Μπράβο σου. Τα κατάφερες. Πάλεψες.»
Ίσως κανείς να μην μας το πει.
Ίσως κανείς να μην μας χειροκροτήσει.
Αλλά εμείς ξέρουμε.
Ξέρουμε τι κουβαλάμε, τι παλεύουμε, και τι θυσιάζουμε.
Πες μπράβο στον εαυτό σου.
Όχι από εγωισμό.
Από σεβασμό.
Γιατί κάθε μέρα που δεν τα παράτησες… είναι ένας μικρός άθλος.
Και το αξίζεις αυτό το μπράβο.
Πες το. Άκουσέ το. Και πίστεψέ το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου