Μα να 'χεις την υγειά σου
Κι ανθρώποι που σε αγαπούν
Να βρίσκονται κοντά σου!
Το χρήμα; ναι! χρειάζεται!
Χρειάζεται για να ζήσουμε, για τις βασικές μας ανάγκες, για το φαΐ μας, το νοίκι, τα φάρμακα, τη ζωή την καθημερινή.
Αλλά δεν είναι το παν!
Αληθινός πλούτος είναι να μπορείς να σηκώνεσαι το πρωί και να περπατάς, να ανασαίνεις, να γελάς.
Είναι να έχεις την υγειά σου.
Να μπορείς να δεις τον ήλιο και να πεις μια καλημέρα.
Να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου ή έστω έναν που σε σκέφτεται, που σε νοιάζεται.
Έναν που θα σου κρατήσει το χέρι όταν πέσεις, που θα χαρεί με τη χαρά σου και θα πονέσει με τον πόνο σου.
Η μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου
δεν είναι ούτε η πολυτέλεια, ούτε τα πλούτη, είναι η αγάπη και η παρουσία.
Κάποιος να είναι εκεί. Να σε βλέπει, να σε ακούει, να σε νιώθει.
Και στην τελική να σου πω κάτι;
Όσα κι αν αποκτήσεις, αν δεν έχεις την υγειά σου, αν δεν έχεις έναν άνθρωπο να σε νοιάζεται, ένα βλέμμα να σε καταλαβαίνει, μια αγκαλιά να σε χωράει, τότε όλα τα πλούτη του κόσμου
είναι απλώς ένα βάρος!
Γι’ αυτό, ό,τι κι αν έχεις, αν είσαι υγιής και έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν,
είσαι ήδη πλούσιος.
Όλα τ’ άλλα… έρχονται και φεύγουν.
Η ψυχή όμως και η αγάπη μένουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου