Στις δύσκολες στιγμές σου!
Όχι στα γλέντια στο ποτό
Και σ' όλες τις χαρές σου!
Όταν η μουσική παίζει δυνατά, το γλέντι φουντώνει, τα μπουκάλια κυκλοφορούν και όλα μοιάζουν ωραία, ξέγνοιαστα, γεμάτα ζωή.
Οι "παρέες" γελούν, αγκαλιάζονται και όλοι δηλώνουν φίλοι σου.
Μα είναι; Ή απλώς γλεντούν μαζί σου;
Τι γίνεται όταν τελειώσει το γλέντι;
Όταν τα φώτα σβήσουν, τα ποτήρια αδειάσουν και η παρέα του ποτού διαλυθεί σαν καπνός;
Όταν πέσει σκοτάδι στη ζωή σου... θα έρθει κανείς απ’ αυτούς να σου φέρει φως;
Οι φίλοι που χτίζονται μόνο με μεθύσια και γέλια, σπάνια αντέχουν στο κλάμα και στη σιωπή.
Γιατί ο αληθινός φίλος δεν χρειάζεται κρασί για να σε πλησιάσει.
Χρειάζεται καρδιά.
Και είναι εκεί όχι για να σε ξεχάσει όταν περνά η νύχτα, αλλά για να σταθεί δίπλα σου όταν έρθει η δύσκολη μέρα.
Μέτρα λοιπόν τους φίλους σου στο σκοτάδι.
Εκεί θα δεις ποιος ανάβει φως και ποιος απλώς... έφυγε με το τελευταίο τραγούδι.
Κι όλα αυτά δεν τα λέω θεωρητικά.
Τα έχω ζήσει. Τα έχω νιώσει στο πετσί μου.
Έχω δει να σκορπίζουν παρέες μόλις αδειάσει το ποτήρι και έχω μετρήσει φίλους όταν ήρθε η σιωπή.
Δεν μιλώ για να κατηγορήσω, μιλώ για να προφυλάξω, εμένα, εσένα, όλους μας.
Να ξέρουμε πού αξίζει να δίνουμε κομμάτι της καρδιάς μας.
Κι όλα αυτά, χωρίς να καταργούμε τις όμορφες παρέες που γλεντούν, που τραγουδούν, που γελούν και μοιράζονται στιγμές.
Υπάρχουν και φιλίες που γεννήθηκαν σε ένα γλέντι και άντεξαν στον χρόνο, γιατί δεν στηρίχθηκαν στο ποτό, αλλά στο αληθινό ενδιαφέρον.
Το θέμα δεν είναι η διασκέδαση.
Είναι τι μένει όταν εκείνη τελειώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου