Για σένα και εσύ σώπα
Γιατί το να 'σαι ταπεινός
Αυτό μετράει πρώτα!
Υπάρχουν άνθρωποι που σπαταλούν την ανάσα τους για να διαφημίζουν τον εαυτό τους, να παινεύονται, να φαίνονται. Μα η αληθινή αξία δεν φωνάζει· δεν κραυγάζει για να φανεί. Είναι σαν το φως του ήλιου που ζεσταίνει χωρίς να κάνει θόρυβο.
Ο ταπεινός δεν είναι αδύναμος· είναι δυνατός, γιατί δεν χρειάζεται χειροκροτήματα για να σταθεί όρθιος. Κι όταν τον επαινούν, σκύβει το κεφάλι, όχι γιατί ντρέπεται, αλλά γιατί γνωρίζει καλά ότι όλα σ’ αυτή τη ζωή είναι πρόσκαιρα. Ξέρει πως δεν είναι το “φαίνεσθαι” που ορίζει τον άνθρωπο, αλλά το “είναι”.
Από την άλλη, οι αλαζόνες φουσκώνουν σαν το μπαλόνι. Μα όποιος φουσκώνει από υπερηφάνεια, εύκολα σκίζεται από την πρώτη βελόνα της αλήθειας. Κι όταν η ζωή τούς θυμίσει πόσο μικροί είναι, τότε μένουν μόνοι και άδειοι, γιατί είχαν επενδύσει στο χειροκρότημα και όχι στην ουσία.
Ας διαλέγουμε λοιπόν τη σιωπή που διδάσκει, την απλότητα που συγκινεί και την ταπείνωση που μεγαλώνει την ψυχή.
Ο χρόνος θα δείξει ποιος πραγματικά αξίζει. Και τότε… οι σιωπηλοί θα ακουστούν πιο δυνατά απ’ όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου