Και πες του την αλήθεια
Και μόνο όταν πάει να κοιμηθεί
Πες του τα παραμύθια.
Αν θες να μάθει το παιδί
Δείξ του πώς να το κάνει
Γιατί όποιος με λόγια προσπαθεί
Τζάμπα τον κόπο κάνει!
Κάθε παιδί είναι ένας καθρέφτης.
Δεν αντανακλά τα λόγια μας, αλλά τις πράξεις μας.
Μπορεί να του λες να είναι τίμιο, να αγαπά, να σέβεται, να παλεύει, να μην τα παρατάει.
Αλλά αν δε σε δει να το κάνεις εσύ πρώτος, δεν θα μάθει ποτέ τι σημαίνουν στ’ αλήθεια όλα αυτά.
Το παιδί δεν κάνει ό,τι του λες. Κάνει ό,τι βλέπει.
Αν θες να μάθει, πρέπει πρώτα να του δείξεις.
Όχι να του δώσεις απλώς συμβουλές και μετά να κάνεις τα αντίθετα.
Όποιος προσπαθεί με λόγια μόνο, τζάμπα τον κόπο κάνει.
Και αυτό δεν είναι απλώς μια σοφία της ζωής και δεν το έχω κατεβάσει εγώ απ'το μυαλό μου, είναι και επιστημονικά τεκμηριωμένο.
Ο εγκέφαλος του παιδιού, ειδικά στις πρώτες ηλικίες, δεν έχει ακόμη αναπτύξει πλήρως τις λεκτικές και αφηρημένες ικανότητες.
Η σκέψη του είναι κυρίως αισθητηριακή και μιμητική.
Μαθαίνει με το βίωμα και την παρατήρηση.
Τα λόγια τα ακούει, αλλά τις πράξεις τις καταλαβαίνει.
Γι’ αυτό το παιδί αφομοιώνει τη συμπεριφορά, όχι τη θεωρία.
Και γι’ αυτό χρειάζεται να βλέπει το σωστό, όχι απλώς να το ακούει.
Και πάνω απ’ όλα, να του λες πάντα την αλήθεια.
Χωρίς υπεκφυγές. Χωρίς ψέματα.
Γιατί τα παραμύθια λέγονται το βράδυ, όταν πέφτει να κοιμηθεί.
Όχι τη μέρα, που μαθαίνει τον κόσμο.
Το παιδί ακούει με την καρδιά. Και η καρδιά διαβάζει τις πράξεις, όχι τα λόγια.
Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια για να γίνεις παράδειγμα.
Χρειάζονται μικρές πράξεις καθημερινές,
που να λένε στο παιδί χωρίς φωνή:
«Να, έτσι είναι ο κόσμος που αξίζει να φτιάξουμε μαζί.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου