Πίστεψε στην αξία σου και στάσου όρθιος, με αξιοπρέπεια.

Δεν νιώθω μειονεκτικά

Όποιον κι αν αντικρίσω!

Αν σεβαστείς σε σέβομαι

Κι όμορφα θα μιλήσω!

Όπως φερθείς θα σου φερθώ 

Κι αν άσχημα μου μιλήσεις

Να έχεις προετοιμαστεί,

Να μ' αντιμετωπίσεις!

Όλοι είμαστε ίσοι και δεν έχουμε λόγο να αισθανόμαστε κατώτεροι από κανέναν. Να σέβεσαι τον εαυτό σου και να κοιτάς τον άλλο στα μάτια, χωρίς φόβο και χωρίς κόμπλεξ. Όπως φερθείς, έτσι να περιμένεις να σου φερθούν. Η καλοσύνη φέρνει καλοσύνη, ο σεβασμός φέρνει σεβασμό. Αν όμως δείξεις περιφρόνηση ή κακία, να είσαι έτοιμος για την ανάλογη συμπεριφορά. Πίστεψε στην αξία σου και στάσου όρθιος, με αξιοπρέπεια.

η έννοια της ανθρωπιάς

Ο άνθρωπος που σε βοηθά 

Χωρίς συμφέρον να χει 

Την έννοια της ανθρωπιάς 

Την κάνει να υπάρχει!

Στην εποχή μας, όπου συχνά κυριαρχεί το προσωπικό συμφέρον και η ιδιοτέλεια, η ανιδιοτελής προσφορά αποκτά ιδιαίτερη αξία. Ο άνθρωπος που προσφέρει χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, γίνεται ζωντανή απόδειξη ότι η ανθρωπιά δεν είναι μια ξεχασμένη έννοια, αλλά μια πράξη που μπορεί ακόμα να γεννηθεί, να ανθίσει και να αλλάξει τον κόσμο γύρω μας.

Η πραγματική ανθρωπιά δεν επιδιώκει επιβράβευση ούτε χειροκροτήματα. Αντλεί το νόημά της από την ίδια την πράξη της αγάπης και της φροντίδας. Είναι εκείνη η σιωπηλή δύναμη που παρηγορεί, ενώνει και θεραπεύει, ακόμα κι όταν κανείς δεν την βλέπει.

Σε κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή που βοηθούμε κάποιον χωρίς να αναζητούμε αντάλλαγμα, γινόμαστε κι εμείς ένα κομμάτι ενός αθέατου, αλλά πανίσχυρου δικτύου καλωσύνης, που κρατά την ελπίδα ζωντανή μέσα στον κόσμο.

Γιατί τελικά, η έννοια της ανθρωπιάς δεν υπάρχει από μόνη της. Υπάρχει επειδή κάποιοι επιλέγουν συνειδητά να την ενσαρκώνουν.

Κυριακή του Θωμά

Μην αμφιβάλλεις και μη θες

ν’ αγγίξεις να πιστέψεις,

αγάπη που έχει αποδειχθεί,

θα τηνε καταστρέψεις.

Σήμερα, Κυριακή του Θωμά, θυμόμαστε τον "άπιστο Θωμά", που παρ' όλη την αγάπη και τα θαύματα που του είχε δείξει ο Χριστός, δυσκολεύτηκε να πιστέψει χωρίς να αγγίξει.

Στη ζωή όμως, δεν πρέπει να ζητάμε αποδείξεις για την αγάπη που έχει ήδη αποδειχθεί με πράξεις.

Όταν αμφιβάλλεις για εκείνους που σου άνοιξαν την καρδιά τους, κινδυνεύεις να πληγώσεις ό,τι πιο αληθινό έχεις.

Η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι τα δώρα που κρατούν ζωντανή την αγάπη.

Κι αν θες να αγγίξεις την αγάπη για να πιστέψεις, άγγιξέ την με τα δάχτυλα της καρδιάς σου.

Καλή Κυριακή του Θωμά σε όλους.

Να κρατάμε την πίστη ζωντανή και ν' αγαπάμε με την καρδιά, όχι με τα μάτια.

Ευγνωμοσύνη

Για όλα όσα έζησα 

Για όλα όσα θα ζήσω 

Εκέρδισα ή έχασα 

Το Θεό θα ευγνωμονήσω!

Στη ζωή δεν μετρώ μόνο τις νίκες, ούτε στέκομαι στις ήττες.

Μετρώ τα βήματα που με δίδαξαν, τα λάθη που με γείωσαν και με ωρίμασαν,

θυμάμαι τα δάκρυα που με φώτισαν και τα χαμόγελα που με ζέσταναν.

Για κάθε τι που έζησα και για κάθε τι που με περιμένει, ευγνωμονώ Το Θεό.

Γιατί ό,τι κι αν κερδίσω ή χάσω, το πολυτιμότερο δώρο είναι το ίδιο το ταξίδι στη ζωή.

Κι εγώ, τρεχάτος και αληθινός, συνεχίζω να βαδίζω, με πίστη και ευγνωμοσύνη στην καρδιά.

Σας εύχομαι να φυλάτε μέσα σας κάθε βήμα που σας δίδαξε,

να συγχωρείτε τα λάθη σας και να μαθαίνετε απ' αυτά,

να κρατάτε τα δάκρυα που σας φώτισαν και τα χαμόγελα που σας έδωσαν δύναμη.

Κι όσο προχωράτε, να μην ξεχνάτε να ευγνωμονείτε Το Θεό για κάθε στιγμή του ταξιδιού σας.

Περί Ανωτερότητας

Για μένα η ανωτερότητα

Μετριέται μ' άλλο τρόπο

Να είσαι ψηλά μα ταπεινός

Στα μάτια των ανθρώπω!

Η αληθινή ανωτερότητα δεν φαίνεται στη δύναμη ή στη θέση που βρίσκεται κάποιος, αλλά στην ταπεινότητα και στον σεβασμό προς τους άλλους.

Όσο ψηλά και αν έχεις φτάσει στη ζωή, να κρατάς χαμηλό προφίλ  και να παραμένεις άνθρωπος στα μάτια των συνανθρώπων σου.

Ανθρώπινη ανωτερότητα ή ζωική ευγνωμοσύνη;

Και το σκυλί που λένε οζό

Όποιος θα το ταΐσει 

Δεν τον δαγκώνει και όσο ζει

Θα τον υπηρετήσει.

Ο άνθρωπος το ανώτερο 

Εις στον πλανήτη πλάσμα 

Όσο καλά κι αν του φερθείς 

Δεν λογαριάζει πράμα!

Η ζωή μάς διδάσκει πως η αφοσίωση και η ευγνωμοσύνη, δεν μετριέται με λόγια, αλλά με πράξεις. Ένα ζώο, ακόμα κι ένα σκυλί, γνωρίζει την ευγνωμοσύνη. Μα ο άνθρωπος, το καμάρι της δημιουργίας, το ανώτερο όν στο πλανήτη, πολλές φορές ξεχνά την ευγνωμοσύνη και την τιμή. Κι έτσι, καμιά φορά, το πιο απλό πλάσμα γίνεται πιο σπουδαίο απ’ τον πιο σύνθετο νου.

Με ωριμότητα

Ωρίμασε η σκέψη μου 

Και το μυαλό έχει πήξει 

Θα ζω όπως εγώ επιθυμώ

Πριν η ζωή μου λήξει.

Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή του ανθρώπου που η σκέψη ωριμάζει και το μυαλό παύει να παρασύρεται από εξωτερικούς θορύβους. Είναι εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς πως δεν ήρθες εδώ για να ζήσεις όπως θέλουν οι άλλοι, αλλά για να ζήσεις όπως πραγματικά εσύ επιθυμείς.

Από αυτή τη στιγμή κι έπειτα, διαλέγω να ζήσω τη ζωή μου όπως εγώ θέλω. Όχι με εγωισμό, αλλά με επίγνωση. Με σεβασμό. Γιατί η αληθινή ελευθερία δεν είναι αυθαιρεσία – είναι υπευθυνότητα. Ξεκινάει από εμένα και σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου.

Θα πορεύομαι χωρίς να ενοχλώ. Χωρίς να επιβάλλομαι. Μα και χωρίς να καταπιέζω την ψυχή μου. Γιατί η ωριμότητα δεν είναι υποχώρηση· είναι ισορροπία ανάμεσα στην εσωτερική αλήθεια και στον εξωτερικό σεβασμό.

Αυτός είναι ο δρόμος μου. Και πλέον, τον βαδίζω συνειδητά.

Του Άη Γιώργη

Καβάλα στ’ άσπρο τ’ άλογο,

με το σπαθί στη χέρα

κάνε τη νύχτα της ψυχής 

Μια ηλιόλουστη ημέρα 

Χρόνια πολλά σε όλους τους Γιώργηδες και τις Γεωργίες!

Ο Άγιος Γεώργιος να σας σκεπάζει, να σας οδηγεί στον καλό δρόμο και να δίνει δύναμη στην ψυχή και φως στην καρδιά σας.

Ό,τι αγαπάτε να το κρατάτε, κι ό,τι ονειρεύεστε να γίνεται αληθινό!

Ώρα καλή, καλή καρδιά, χρόνια πολλά κι ευλογημένα, με υγεία, δύναμη, αισιοδοξία, αγάπη και πίστη  γιατί με αυτά, όλα είναι δυνατά!

Δεν ήμουν ποτέ περήφανος για τα λάθη που έκανα.

Δεν είμαι υπερήφανος 

Για τα δικά μου λάθη 

Όμως θα υπερηφανευτώ

Από εκείνα έχω μάθει!

Δεν ήμουν ποτέ περήφανος για τα λάθη που έκανα. Όμως σήμερα νιώθω περήφανος για τον άνθρωπο που έγινα εξαιτίας αυτών των λαθών.

Γιατί τα λάθη μου, όσο κι αν πόνεσαν, με δίδαξαν. Μου έδειξαν πού χρειάζομαι δουλειά, μου φανέρωσαν την αξία της συγγνώμης, της επιμονής, της αλλαγής.

Δεν τα νοσταλγώ. Μα δεν τα αρνούμαι. Τα αναγνωρίζω ως κομμάτι του εαυτού μου που με έφερε ως εδώ.

Κι όμως... υπάρχουν κάποια λάθη που όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο βαριά γίνονται μέσα μου. Λάθη που πλήγωσαν πρόσωπα αγαπημένα, ξεχωριστά. Όποτε τα θυμάμαι, πονάει η καρδιά μου. Γιατί σκέφτομαι όχι μόνο τον πόνο της στιγμής, αλλά και τα ψυχολογικά σημάδια που ίσως άφησα πίσω μου.

Και τι δεν θα έδινα, αν μπορούσα να τα αναιρέσω. Να πάρω πίσω μια κουβέντα, μια πράξη, μια αμέλεια. Μα η ζωή δεν έχει κουμπί "αναίρεσης". Έχει μόνο δρόμο προς τα μπρος —και επιλογή να γίνεις καλύτερος.

Δεν ψάχνω πια δικαιολογίες. Μονάχα εύχομαι η συγγνώμη μου να φτάσει στις καρδιές που πλήγωσα, όπως έφτασε πρώτα στη δική μου.

Και εύχομαι οι ψυχές που πλήγωσα —εκούσια ή ακούσια— να βρουν γαλήνη και ψυχική ηρεμία. Κι εγώ, απ’ την πλευρά μου, θα κάνω ό,τι περνάει απ’ το χέρι μου για να συμβεί αυτό.

Γιατί δεν είμαι περήφανος για το ότι πόνεσα κάποιον. Μα είμαι αποφασισμένος να μην ξαναγίνω αιτία πόνου.

Χριστός Ανέστη

Χριστός ανέστη σήμερον 

Κι η πλάση αναγεννιέται

Ελπίδα φέρνει το άγιο φως 

Κι η λύπη λησμονιέται. 

Χριστός Ανέστη κι ευχή 

Που ο Ευάγγελος κάνει 

Στη τρικυμία της ζωής 

Χαράς να βρεις λιμάνι 

Το φως της Ανάστασης ας φωτίσει τις καρδιές μας και ας μας οδηγήσει σε μονοπάτια ελπίδας, συγχώρεσης και αγάπης.

Μέσα στη φουρτουνιασμένη καθημερινότητα, ας μην ξεχνάμε πως η πίστη μπορεί να γίνει πυξίδα, και η χαρά, το λιμάνι που όλοι αναζητούμε.

Με όλη μου την καρδιά, εύχομαι σε όλους

Ανάσταση στη ζωή και στην ψυχή!

Ευάγγελος – Ο Τρεχάτος Μαντιναδολόγος

Μεγάλο Σάββατο

Το Άγιο Φως δεν καίει απλά,

μα την ψυχή φωτίζει!

Δίνει στον δυστυχή χαρά

κι αιτία να ελπίζει!

Το Άγιο Φως τσ’ Ανάστασης

εύχομαι να φωτίσει

τον δρόμο σας και τη ζωή 

ελπίδα να γεμίσει!

Σε έναν κόσμο που συχνά σκοτεινιάζει από τον φόβο, την αδικία και την αβεβαιότητα, το Άγιο Φως έρχεται όχι απλώς να λάμψει, αλλά να μας υπενθυμίσει ποιοι πραγματικά είμαστε: φως μέσα στο σκοτάδι, ελπίδα μέσα στην απόγνωση, πίστη μέσα στην απελπισία.

Η Ανάσταση δεν είναι μόνο ένα ευχάριστο γεγονός, αλλά η υπόσχεση ότι κάθε σταύρωση στη ζωή μας μπορεί να μετατραπεί σε φως. Κάθε "θάνατος" της ψυχής σε ανάταση. Κάθε δάκρυ σε χαμόγελο.

Εύχομαι το Άγιο Φως να μη μείνει μόνο στο κερί που κρατάτε, αλλά να ριζώσει βαθιά στην ψυχή σας.

Να φωτίζει τον δρόμο σας, να ζεσταίνει τη ζωή σας και να γεννά μέσα σας τη δύναμη να συνεχίζετε με αγάπη και αλήθεια.

Καλή Ανάσταση, με το Φως πάντα να συνοδεύει τη ζωή σας.

Μεγάλη Παρασκευή

Μαζί σου Παναγία μου 

Όλος ο κόσμος κλαίει 

Μα η μάνα που θρηνεί παιδί 

Ο πόνος τηνε καίει!

Μάνα που χάνει το παιδί 

Παρηγοριά δεν βρίνει 

Μόνο η Παναγία μας 

Τη νιώθει την οδύνη!

Τον πόνο Παναγία μου 

Ευχή κάνε μεγάλη 

Να μη θρηνήσει το παιδί 

Στον κόσμο μάνα άλλη

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η πιο βαριά και η πιο πένθιμη μέρα όλης της Ορθοδοξίας.

Είναι η κορυφή του Θείου Πάθους.

Ημέρα σιωπής, συντριβής και πένθους.

Η γη σωπαίνει. Οι καμπάνες πενθούν. Η ψυχή σκύβει.

Γιατί ο Δημιουργός καρφώνεται πάνω στο Σταυρό από το ίδιο του το δημιούργημα, τον άνθρωπο!

Ο Χριστός ανεβαίνει στον Γολγοθά και σταυρώνεται για όλους μας.

Και δίπλα Του, στη σκιά του Σταυρού, στέκει η Παναγία.

Μια μάνα που δεν φωνάζει και δεν χτυπιέται.

Μα όλος ο ουρανός σκύβει στον πόνο της.

Εκείνη τη στιγμή, η Παναγία δεν είναι μόνο η Μητέρα του Θεού.

Είναι η κάθε μάνα αυτού του κόσμου,

που έχασε το παιδί της.

Η κάθε μάνα που στέκεται βουβή,

και μιλά με δάκρυα αντί για λόγια.

Ο πόνος του Χριστού είναι παγκόσμιος.

Μα ο πόνος της Παναγίας είναι μητρικός.

Μιλά σε κάθε μάνα που ματώνει.

Σε κάθε ψυχή που έθαψε ελπίδα.

Εύχομαι καμιά μάνα να μη ζήσει ξανά τέτοιο Γολγοθά.

Και καμιά καρδιά να μη σταυρωθεί από πόνο τόσο βαθύ.

Μεγάλη Πέμπτη

Αυτός που έχει τη δύναμη

Τον κόσμο να τελειώσει,

Επί ξύλου κρεμάται σήμερον

Εμάς για να λυτρώσει!

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα.

Ημέρα που τιμάται ο Μυστικός Δείπνος, η παράδοση της Θείας Ευχαριστίας, η προσευχή στη Γεθσημανή και η αρχή των Παθών.

Σήμερα ο Χριστός κρεμάται επί ξύλου.

Ο Χριστός δεν σταυρώθηκε επειδή ήταν αδύναμος, αλλά επειδή ήταν παντοδύναμος και επέλεξε να μη χρησιμοποιήσει τη δύναμή Του.

Δεν τον ανέβασαν στο Σταυρό – ανέβηκε μόνος Του, από αγάπη.

Τον κόσμο μπορούσε να τον τελειώσει μ’ ένα Του βλέμμα, κι όμως τον λύτρωσε με ένα Του δάκρυ.

Τα Πάθη Του δεν είναι απλά ένα δράμα, είναι καθρέφτης της ψυχής μας.

Εκείνος σταυρώθηκε χωρίς να φταίει, κι εμείς φωνάζουμε αθώοι ενώ φταίμε.

Η Σταύρωση δεν είναι μόνο ιστορικό γεγονός. Είναι μια καθημερινή πρόσκληση:

να πάψουμε να σταυρώνουμε ο ένας τον άλλο με τα λόγια, τις πράξεις, την αδιαφορία.

Και να μάθουμε να αγαπάμε σταυρικά – δηλαδή χωρίς όρους.

Γιατί Αυτός που έχει τη δύναμη τον κόσμο να τελειώσει,

επέλεξε να πεθάνει,

για να δώσει σε μας ζωή.

Μεγάλη Τετάρτη

Η πόρνη λύτρωση ζητά

Και κλαίει μ' απελπισία

Κι ο Ιούδας έχει στο μυαλό

Μόνο την προδοσία.

Σαν σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη, δυο ψυχές στέκονται μπροστά Στο Χριστό.

Η μια, πληγωμένη απ’ τις αμαρτίες της, πέφτει στα πόδια Του με δάκρυα, μετάνοια κι ελπίδα.

Η άλλη, βυθισμένη στην απληστία, Τον πουλά για τριάντα αργύρια.

Δυο δρόμοι. Δυο καρδιές. Η μετάνοια και η προδοσία.

Η Εκκλησία σήμερα δε μας καλεί να καταδικάσουμε τον Ιούδα, ούτε να εξυψώσουμε την πόρνη.

Μας καλεί να κοιτάξουμε μέσα μας.

Ποιον δρόμο διαλέγουμε εμείς κάθε μέρα;

Η λύτρωση δεν είναι για τους τέλειους,

μα για όσους έχουν το θάρρος να, μετανοήσουν, να γονατίσουν, να ζητήσουν συγχώρεση και να αγαπήσουν αληθινά!

Μεγάλη Τρίτη

Η σωτηρία της ψυχής,

Πρέπει να γίνει τώρα,

Μην περιμένεις να σωθείς,

Την τελευταία ώρα!

Μεγάλη Τρίτη σήμερα και η παραβολή των Δέκα Παρθένων μας καλεί σε πνευματική εγρήγορση.

Ο Χριστός δεν ζητά από εμάς να είμαστε τέλειοι. Ζητά να είμαστε έτοιμοι.

«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός...»

Έρχεται απρόσμενα, και η ψυχή που δεν έχει φως, μένει έξω απ’ τη σωτηρία.

«Μακάριος ὁ δούλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα.»

Μακάριος είναι εκείνος που επαγρυπνεί,

ανάξιος όποιος κοιμάται πνευματικά και λέει "έχω καιρό".

Το λάδι στο καντήλι δεν γεμίζει την τελευταία στιγμή.

Το λάδι στην πραγματικότητα είναι η πίστη, η μετάνοια, η συγχώρεση, η αγάπη.

Και αυτά δεν είναι στιγμές, είναι τρόπος ζωής.

Η παραβολή μας φωνάζει καθαρά:

Η σωτηρία δεν αναβάλλεται. Δεν χαρίζεται. Κερδίζεται με επίγνωση.

Και η στιγμή της απόφασης είναι μία: τώρα.

Μεγάλη Δευτέρα

Δέντρο που φαίνεται ξερό

μα έχει βαθιά ριζώσει,

θα ανθίσει πάλι και καρπούς

πολλούς θα ξαναδώσει!

Σήμερα, Μεγάλη Δευτέρα, το Ευαγγέλιο μας μιλά για μια συκιά που είχε πολλά φύλλα, αλλά κανέναν καρπό.

Βλέποντάς την Ιησούς Χριστός είπε:

«Ου μηκέτι εκ σου γένηται καρπός εις τον αιώνα.» «Ποτέ πια να μη βγει από σένα καρπός.»

Και η συκιά ξεράθηκε αμέσως.

Δεν το είπε με κακία, αλλά για να διδάξει. Ήταν μια ζωντανή παραβολή, ένα μάθημα στους μαθητές  και σε εμάς:

πως η ζωή χωρίς καρπό, χωρίς αγάπη, χωρίς έργα, είναι κενή, όσο κι αν φαίνεται όμορφη απ’ έξω.

Για όσους νιώθουν ξεραμένοι, για όσους η ζωή τούς έχει ρουφήξει τη δύναμη,

μα κρατούν ακόμα βαθιά μέσα τους πίστη, ελπίδα και αισιοδοξία, έγραψα αυτή τη μαντινάδα με την καρδιά μου:

Δέντρο που φαίνεται ξερό

μα έχει βαθιά ριζώσει,

θα ανθίσει πάλι και καρπούς

πολλούς θα ξαναδώσει!

Μη σε ξεγελάει η εικόνα.

Η δύναμη κρύβεται στις ρίζες εκεί που γεννιέται ο καρπός της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης.

Καλή Μεγάλη Δευτέρα!

Ο Τρεχάτος Μαντιναδολόγος

Evangelos.Runner

Την ευτυχία την έχεις πλάι σου

Την ευτυχία να μετράς

με ό,τι έχεις πλάι,

εκεί γεννιέται η χαρά,

κι η λύπη δεν χωράει.

Μετρήσετε την ευτυχία σας μ’ αυτά που έχετε, όχι μ’ εκείνα που σας λείπουν.

Η αληθινή χαρά γεννιέται στη συνειδητοποίηση, όχι στην επιθυμία.

Καθώς ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα, ας είναι μια ευκαιρία να κοιτάξουμε γύρω μας με ευγνωμοσύνη για όσα ήδη έχουμε.

Ας μην ψάχνουμε την πληρότητα σε ό,τι μας λείπει, αλλά ας τη βρούμε στην αγάπη, στην παρουσία των ανθρώπων μας, στις απλές στιγμές.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, με κατάνυξη, αγάπη και φως στις καρδιές μας

Δεύτερα γενέθλια της εγγονούλας μου

Δύο χρόνια κλείνεις στη ζωή 

Μικρή πριγκίπισσά μου!

Κι εύχομαι ελεύθερη να ζεις 

Μέσα από την καρδιά μου!

Χρόνια καλά, χρόνια πολλά 

Χρόνια ευτυχισμένα!

Και να 'ναι πάντα από χαρά 

Τα μάτια σου κλαμένα!

Σήμερα γιορτάζουμε το φως που μπήκε στη ζωή μας πριν δύο χρόνια.

Μια ψυχούλα μικρή, γεμάτη αθωότητα, χαμόγελο και ελπίδα, ήρθε να μας θυμίσει τι αξίζει πραγματικά: το τώρα, η αγάπη, το βλέμμα που αναζητά το δικό σου για να νιώσει ασφάλεια, η φωνούλα που  προσπαθεί να πει "παππούς" και τελικά λέει "παπά" μια λέξη που για μένα πια σημαίνει τα πάντα και μου μαλακώνει την ψυχή.

Μικρή μου εγγονούλα, είσαι η απόδειξη πως η ζωή ξαναρχίζει μέσα από τα παιδιά.

Μέσα από εσένα, ξαναμαθαίνω να θαυμάζω τον κόσμο, να αγαπώ και να γελάω με την καρδιά μου.

Η παρουσία σου είναι δώρο. Δώρο ιερό, που με κάνει να τρέχω πιο δυνατά, να σκέφτομαι πιο καθαρά, να αγαπώ πιο βαθιά.

Χρόνια σου πολλά, αστέρι μου!

Ο “παπάς” σου όπως εσύ λες τον παππού  που τρέχει και γράφει με την καρδιά του!

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει

Η γλώσσα λένε κόκαλα 

Δεν έχει μα τσακίζει!

Κι ο λόγος όταν ειπωθεί 

Οπίσω δεν γυρίζει!

Ο σοφός λαός λέει: «Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει».

Μια απλή κουβέντα μπορεί να γίνει μαχαίρι να πληγώσει ή φάρμακο να γιατρέψει πληγές. 

Μπορεί να ενώσει ανθρώπους ή να τους χωρίσει για πάντα. 

Η δύναμη του λόγου είναι αόρατη, μα καθοριστική. 

Και το πιο σημαντικό; 

Ο λόγος, όταν ειπωθεί, δεν παίρνεται πίσω. 

Δεν έχει "αναίρεση", δεν έχει "συγγνώμη" που να τον σβήνει εντελώς. 

Ας θυμόμαστε, λοιπόν, να μιλάμε με ενσυναίσθηση, με καθαρή καρδιά, και με επίγνωση της δύναμης που κρατάμε στο στόμα μας.

Και πριν μιλήσουμε ας βουτάμε όπως λέει η σοφία των παλιών τη γλώσσα στο μυαλό μας!

Μπορεί να μη διαλέξαμε την αρχή,μα κάθε μέρα μπορούμε να διαλέγουμε τη συνέχεια.

Ο ερχομός σου στην ζωή 

Δεν ήταν επιλογή σου!

Μα πως θα ζήσεις μόνο εσύ!

Ορίζεις τη ζωή σου!

Είναι φύση αδύνατο να επιλέξουμε

το πότε και το πώς θα έρθουμε στον κόσμο.

Μα από τη στιγμή που ανοίξαμε τα μάτια μας και κλάψαμε για πρώτη φορά, το ταξίδι ξεκίνησε.

Κι όσο περπατάμε, όσο τρέχουμε, όσο αναπνέουμε, καταλαβαίνουμε κάτι βαθύ:

Η ζωή δεν καθορίζεται απ’ όσα μας τύχουν, αλλά από το πώς θα τα αντιμετωπίσουμε και πως θα τα αξιοποιήσουμε.

Μπορεί να μη διαλέξαμε την αρχή,

μα κάθε μέρα μπορούμε να διαλέγουμε τη συνέχεια.

Να επιλέγουμε να προχωράμε,

να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε,

να αγαπάμε, να μαθαίνουμε, να αλλάζουμε.

Η ζωή δεν χαρίζεται  χτίζεται.

Με επιλογές. Με πράξεις. Με καρδιά.

Η ζωή θέλει αέρα!

Βρέχει μα μέσα στη ψυχή 

Εγώ έχω λιακάδα 

Γιατί έχω αντάρτικη καρδιά 

Και λίγη κουζουλάδα

Αέρα θέλει η ζωή

και λίγη κουζουλάδα.

Αλλού θα ’χει κακοκαιριά,

Μα εσύ θα ’χεις λιακάδα!

Η ζωή θέλει αέρα…

Να μην τη φοβάσαι.

Να τη ζεις — με θάρρος, με ελευθερία και με λίγη τρέλα… ή όπως τη λέμε εμείς εδώ στην Κρήτη, λίγη κουζουλάδα.

Η ευτυχία δεν έρχεται όταν όλα είναι εύκολα.

Έρχεται όταν επιλέγεις να βλέπεις λιακάδα, ακόμα και μες στη συννεφιά.

Όταν συνεχίζεις να περπατάς,

να κρατάς το βλέμμα ψηλά,

να ζεις απλά…

μέσα απ’ τις αντιξοότητες.

Άφησε χώρο στην καρδιά σου.

Γιατί η ευτυχία χωρά στις πιο μικρές, αληθινές στιγμές.

Στο λέω εγώ, ο Ευάγγελος — ο Τρεχάτος Μαντιναδολόγος,

που τρέχοντας προσπαθώ να λέω αλήθειες…

όχι για να τις επιβάλλω, αλλά για να τις μοιραστώ.

Όταν μιλάει η αλήθεια

Όταν μιλάει η αλήθεια σου,

Χωρίς πολλά στολίδια,

Γίνεται στο σκοτάδι φως,

Στο άγνωστο πυξίδα!

Εγώ ποτέ δεν ψάχνω να στολίσω τα λόγια μου. Μιλώ αυθόρμητα, αλλά όχι απερίσκεπτα, χωρίς φανφάρες και περίσσια στολίδια στα λόγια μου, αρκεί να είναι αληθινά!

Ό,τι γεννιέται μέσα στο μυαλό μου όταν τρέχω, βγαίνει όπως είναι: καθαρό, απλό, αληθινό.

Και πολλές φορές… αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται για να βρεις τον δρόμο σου.

Να λες την αλήθεια σου. Όχι για να πείσεις, αλλά για να φωτίσεις το δικό σου δρόμο. Όταν είναι καθαρή και χωρίς στολίδια, γίνεται φως και οδηγεί… και σένα, και τους άλλους.

Μικρές στιγμές, μεγάλη ζωή…

Να ζεις την κάθε σου στιγμή σαν να ’ναι η τελευταία – όχι από φόβο, μα με ευγνωμοσύνη.

Γιατί η ζωή είναι φτιαγμένη από μικρές στιγμές που κρύβουν μέσα τους την αλήθεια μας.

Την ώρα που τρέχω, λέω μαντινάδες... κι εκεί, όλα παίρνουν νόημα.

Να ζεις την κάθε σου στιγμή

Σαν να ’ναι η τελευταία

Πάντα την κάνουν τη ζωή

Μικρές στιγμές σπουδαία!

📍Ηράκλειο Κρήτης

#ΤρεχάτοςΜαντιναδολόγος #ΜαντινάδαΤηςΗμέρας #ΖήσεΤηΣτιγμή #ΑληθινέςΣτιγμές #ΜικρέςΣτιγμές

#ΚρητικόςΛόγος #ΚρητικήΨυχή #ΖωήΜεΝόημα #ΤρέχονταςΜεΣκέψη #Ηράκλειο #Κρήτη #CretanSpirit

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε όλοι ίσοι!

Οι άνθρωποι πάνω στη γη 

Είμαστε όλοι ίσοι 

Αισθάνεται μικρότερος 

Μόνο όποιος γονατίσει! 

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε όλοι ίσοι.

Δεν γεννηθήκαμε για να γονατίζουμε. Είμαστε όλοι ίσοι.

Μείνε όρθιος. Μίλα με αξιοπρέπεια. Ζήσε με ελευθερία.

"Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι μόνο επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί."

Étienne de La Boétie, 1530-1563, Γάλλος φιλόσοφος.

#μαντινάδα #ελευθερία #ισότητα #τροφήγιασκέψη #filosofia #αλήθειες #τρεχάτος_μαντιναδολόγος #αυτοσεβασμός #ψυχήλεβέντικη

#καλήκαρδιά #μαντινάδα #μαντινάδες #Evangelos #ψηλά_το_κεφάλι

1000 χατίρια

Χίλια χατίρια σου έκανα,

Και χάλασά σου ένα!

Και για το ένα πήγανε,

Και τα πολλά χαμένα!

Άκουσα αυτή τη μαντινάδα κάπου, δεν είναι δική μου και δεν γνωρίζω ποιος την έγραψε  τη μοιράζομαι όμως μαζί σας, με σεβασμό στον άγνωστο δημιουργό της, γιατί μέσα σε λίγες λέξεις κρύβει μια μεγάλη αλήθεια.

Το νόημα είναι πικρό αλλά αληθινό: Όσο κι αν δώσεις, όσο κι αν προσφέρεις, μερικές φορές οι άνθρωποι δεν κρατούν μέσα τους τα πολλά καλά, αλλά στέκονται στο ένα "λάθος". Ξεχνιούνται οι χίλιες φορές που ήσουν εκεί, και μεγεθύνεται εκείνη η μία φορά που δεν ήσουν.

Μια υπενθύμιση λοιπόν, να είμαστε δίκαιοι με όσους μας αγαπούν και να μην ακυρώνουμε ολόκληρες προσπάθειες για ένα παράπονο ή μια στιγμή.

Γλέντα τη ζωή!

Να την γλεντάτε τη ζωή

Είναι η παντέρμη λίγη,

Μέχρι να 'ρθει ο άνθρωπος 

Ετοιμάζεται να φύγει!

Η ζωή είναι ένα φευγαλέο δώρο, ένα πέρασμα που κανείς μας δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει. Η μαντινάδα μου αυτή μας θυμίζει πως, πριν καλά-καλά προλάβουμε να τη ζήσουμε, αρχίζει κιόλας να κυλά προς το τέλος. Γι’ αυτό, μην αφήνετε τις στιγμές να περνούν ανεκμετάλλευτες. Γλεντήστε, αγαπήστε, δημιουργήστε, ζήστε με πάθος και αλήθεια. Γιατί η ζωή, όσο μικρή κι αν είναι, μπορεί να γίνει μεγάλη… αν τη νιώσουμε πραγματικά.

Πληρώνω λάθη αλλωνών

Αν είσαι στην ψυχή καλός 

Κι έχεις καρδιά μεγάλη 

Πληρώνεις μερικές φορές 

Λάθη που κάνουν άλλοι!

Σου έχει συμβεί ποτέ να επωμιστείς τις ευθύνες κάποιου άλλου, απλά επειδή είσαι καλός άνθρωπος;

Στην πορεία της ζωής, η καλοσύνη δεν αντιμετωπίζεται πάντα δίκαια… Υπάρχουν στιγμές που πληρώνουμε λάθη άλλων, μόνο και μόνο γιατί η καρδιά μας είναι μεγάλη. Όμως, να θυμάσαι: η καλοσύνη μπορεί να δοκιμάζεται, αλλά στο τέλος πάντα δικαιώνεται!

Και όπως λέει και το λαϊκό τραγούδι: «Όσοι με πίκραναν χαλάλι τους, τους συγχωρώ κι αφήνω στο Θεό να τους κρίνει».

2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό

Ο κόσμος θέλει αγάπη φως, 

Καλοσύνη και ελπίδα,

Και να προσφέρουμε όλοι μας 

Σε αδύναμους φροντίδα!

Δεν είναι αρρώστια ο αυτισμός, 

Μα είναι άλλος δρόμος,

Κι όποιος βαδίζει σε αυτόν

Δεν πρέπει να 'ναι μόνος!

2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό

Σήμερα είναι μια μέρα αφιερωμένη στην κατανόηση, την αποδοχή και τη στήριξη των ατόμων που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια, αλλά ένας διαφορετικός τρόπος να αντιλαμβάνεται κανείς τον κόσμο. Αυτό που χρειάζεται είναι σεβασμός, ισότητα και συμπερίληψη, ώστε κανείς να μη νιώθει μόνος του.

Ας κάνουμε όλοι ένα βήμα προς έναν κόσμο που αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα!

Μέρα και νύχτα....

Σαν φύγει η μέρα τριγυρνά

Στης νύχτας τ' ακρογιάλι

Κι ολονυχτίς ψάχνει το φως

Πρωί να φέρει πάλι!

Η μέρα φεύγει, η νύχτα απλώνεται, μα το φως δεν χάνεται… Γυρίζει, περιμένει το πρωί, και πάντα ξαναγεννιέται!

Έτσι πρέπει να είναι και οι ελπίδες μας, όσο σκοτάδι κι αν πέσει στη ζωή μας, πρέπει να ξέρουν να βρίσκουν το δρόμο τους προς το φως!

Πρωταπριλιά 2025

Πρωταπριλιά και ψέματα 

Για το έθιμο θα πούμε

Μα να μην το συνηθίσουμε

Και μες στο ψέμα ζούμε

Ψέμα Πρωταπριλιάτικο 

Θεέ μου ήθελα να 'ναι 

Πως κάποιοι πετάνε το φαΐ

Κι αλλού παιδιά πεινάνε

Πρωταπριλιά: Το έθιμο του ψέματος και η αλήθεια που δεν πρέπει να ξεχνάμε

Η Πρωταπριλιά είναι συνδεδεμένη με το έθιμο των αθώων ψεμάτων, μια μέρα που επιτρέπεται και σχεδόν επιβάλλεται να πούμε ένα ψέμα για το  έθιμο.

Όμως, αν και το έθιμο αυτό έχει τη δική του χαριτωμένη πλευρά, ας μη γίνει συνήθεια στη ζωή μας. Γιατί το ψέμα, όταν ξεφεύγει από τα όρια της διασκέδασης, πληγώνει, παραπλανεί και στερεί την εμπιστοσύνη από τις σχέσεις μας.

Πιστεύω ότι αν υπήρχε ένα ψέμα που θα θέλαμε όλοι να είναι πρωταπριλιάτικο, είναι αυτό της αδικίας στον κόσμο μας. 

Το γεγονός ότι σε κάποιες γωνιές της γης πετάγεται φαγητό, ενώ αλλού παιδιά κοιμούνται νηστικά, δεν θα έπρεπε να είναι αλήθεια. 

Μα δυστυχώς είναι… 

Ας χρησιμοποιήσουμε τη σημερινή μέρα όχι μόνο για να γελάσουμε με τα αθώα ψέματα, αλλά και για να θυμηθούμε την αξία της αλήθειας. Και πάνω απ’ όλα, την ευθύνη μας να φτιάξουμε έναν κόσμο με λιγότερη κοροϊδία και περισσότερη δικαιοσύνη.