Να μην παρακαλέσεις
Εξυπηρέτησε αν θες
Μα μην υπηρετήσεις!
Ζούμε σε έναν κόσμο που συχνά σε μαθαίνει να ζητάς, να παρακαλάς, να υπομένεις… ακόμα κι όταν δεν φταις. Σε μεγαλώνουν με την ιδέα πως πρέπει να είσαι “καλό παιδί”, να λες "ναι" για να σε αγαπάνε, να βάζεις τους άλλους πρώτα για να σε σέβονται.
Και σιγά σιγά ξεχνάς…
Ξεχνάς ποιος είσαι.
Ξεχνάς τι αξίζεις.
Ξεχνάς ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι αλαζονεία και η σιωπή δεν είναι πάντα αρετή.
Δεν είναι κακό να προσφέρεις.
Είναι τιμή να εξυπηρετείς από καρδιάς.
Μα είναι τραγωδία να υπηρετείς από φόβο, από ανάγκη να σε αποδεχτούν ή για να μη σε απορρίψουν.
Η προσφορά έχει αξία όταν είναι ελεύθερη. Όχι όταν γίνεται υποχρέωση. Όχι όταν σε λυγίζει.
Όποιος σε θέλει κοντά του, θα σε σεβαστεί χωρίς να τον παρακαλέσεις.
Όποιος σε εκτιμά, δεν θα σε θεωρήσει δεδομένο.
Και όποιος σε αγαπά, δεν θα σου ζητήσει να μικρύνεις για να χωράς στα όριά του.
Η ζωή δεν θέλει υπηρέτες.
Θέλει ανθρώπους που στέκονται όρθιοι με αγάπη, με φως και με αλήθεια.
Που λένε «ναι» όταν το εννοούν και «όχι» χωρίς ενοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου