Οι μεγαλύτερες πουτάνες δεν φοράνε φούστα, φοράνε ψεύτικη αντρίλα.

Εσύ που τη γυναίκα σου

Βρίζεις και λες πουτάνα

Θα σου άρεσε αν το λέγανε

Και στη δική σου μάνα

Η μαντινάδα αυτή γεννήθηκε από μια στιγμή που μου προκάλεσε αγανάκτηση. Το πρωί άκουσα κάποιον να βρίζει τη γυναίκα του, να τη μειώνει, να την υποτιμά λέγοντάς την πουτάνα!

Και τότε, πριν καν φτιάξω τη μαντινάδα, μου ήρθε στο μυαλό αυτή η φράση:

"Οι μεγαλύτερες πουτάνες δεν φοράνε φούστα, φοράνε ψεύτικη αντρίλα."

Μου ήρθε κοιτώντας αυτόν τον τύπο που ξεστόμισε τη βρισιά με τόση απαξίωση

Στην αρχή σκέφτηκα να μη μιλήσω… να τον αγνοήσω για να μη χειροτερέψουν τα πράγματα

Μα δεν κρατήθηκα

Τον πλησίασα και του είπα ήρεμα αλλά σταράτα

«Φίλε, θα σ’ άρεσε να άκουγες κάποιον να λέει έτσι τη μάνα σου; Την αδερφή σου; Ή αργότερα, την κόρη σου;»

Με κοίταξε θυμωμένος και μου πέταξε

«Δεν σου πέφτει λόγος. Να κοιτάς τη δουλειά σου. Δικός μου είναι ο λογαριασμός»

Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι

Μα κράτησα την ψυχραιμία μου

Δεν απάντησα με φωνές

Τον κοίταξα ήσυχα, με μια δόση λύπης, και του είπα

«Ό,τι λες και κάνεις είναι πράγματι δικός σου λογαριασμός

Μα ο τρόπος που φέρεσαι σ’ έναν άνθρωπο που υποτίθεται πως αγαπάς, δείχνει ποιος πραγματικά είσαι»

Και έφυγα

Ίσως να μην τον άλλαξα

Ίσως και να με έβρισε από μέσα του

Μα εμένα δεν με ενδιέφερε να τον κάνω να με συμπαθήσει

Με ενδιέφερε να ακουστεί μια αλήθεια και να την κουβαλάει, είτε θέλει είτε όχι

Καμία γυναίκα δεν αξίζει τον υποβιβασμό

Αλλά εκείνος που νομίζει πως το αντριλίκι του κρίνεται από το πώς φωνάζει και προσβάλλει

Έχει χάσει κάθε ίχνος λεβεντιάς

Για μένα ο πραγματικός άντρας είναι εκείνος που

Σέβεται

Στηρίζει

Αγαπά χωρίς να μειώνει

Όχι εκείνος που νομίζει πως μπορεί να χτίσει τον εγωισμό του πάνω στη δυστυχία μιας γυναίκας

Γιατί η αληθινή λεβεντιά δεν μετριέται με φωνές και βρισιές αλλά με σεβασμό και αξιοπρέπεια

Ώρα καλή! Καλό μήνα σε όλους, με σεβασμό, καλή καρδιά, υγεία, δύναμη και αισιοδοξία